پرسشنامه شیوه های کنار آمدن با استرس پارکر و آندلر (۱۹۹۰)
نام پرسشنامه: پرسشنامه شیوه های کنار آمدن با استرس پارکر و آندلر (۱۹۹۰)
روایی و پایایی: دارد
طریقه نمره دهی: دارد
منبع: دارد
پرسشنامه شیوه های کنار آمدن با استرس پارکر و آندلر (۱۹۹۰)
پرسشنامه شیوه های کنار آمدن با استرس پارکر و آندلر (۱۹۹۰) شامل سه مقیاس «مقابله مسئله مدار»، «مقابله هیجان مدار» و «مقابله اجتنابی» است. مقیاس مقابله اجتماعی یا اجتنابی دو خرده مقیاس«روی آوردن به اجتماع» و «روی آوردن به فعالیتها» را دارد. هر کدام از شیوه های کنار آمدن یک مقیاس جداگانه با ۱۶ ماده دارد و مجموع نمرات هر یک از مقیاس ها، جداگانه محاسبه می شود و فاقد نمره کلی است. البته خرده مقیاس کنار آمدن اجتنابی یعنی «روی آوردن به اجتماع» و «روی آوردن به فعالیتها» هر کدام ۸ ماده می باشند. هر کدام از ماده های پرسشنامه شیوه های کنار آمدن دارای ۵ گزینه است و آزمودنی باید یک گزینه را علامت بزند. دامنه پاسخدهی به هر سؤال از ۱ تا ۵ می باشد. گزینه «۱» نشان می دهد که آزمودنی هرگز رفتار مورد نظر را انجام نمی دهد و گزینه «۵» نشان دهنده این است که آزمودنی رفتار مورد نظر را بسیار زیاد انجام می دهد. گزینه های «۲»، «۳» و «۴» به ترتیب به معنی« به ندرت»، « گاهی اوقات» و «اکثر اوقات» می باشد. گویه های هر یک از مقیاس های شیوه های کنار آمدن در جدول ۲-۳ ارائه شده است.
جدول ۲-۳ ماده های هر یک از شیوه های کنار آمدن را نشان می دهد.
مقیاس | شماره گویه ها |
مسئله مدار | ۴۷ ۴۶ ۴۳ ۴۲ ۴۱ ۳۹ ۳۶ ۲۷ ۲۶ ۲۴ ۲۱ ۱۵ ۱۰ ۶ ۲ ۱ |
هیجان مدار | ۴۵ ۳۴ ۳۳ ۳۰ ۲۸ ۲۵ ۲۲ ۲۹ ۱۷ ۱۶ ۱۴ ۱۳ ۸ ۷ ۵ |
اجتناب مدار | ۴۸ ۴۴ ۴۰ ۳۷ ۳۵ ۳۲ ۳۱ ۲۹ ۲۳ ۲۰ ۱۸ ۱۲ ۱۱ ۹ ۴ ۳ |
ماده های ۹،۱۱،۱۲، ۱۸،۲۰،۴۰،۴۴و ۴۸ از مقیاس اجتناب مدار مربوط به خرده مقیاس روی آوردن به فعالیت ها می باشد (مهدی زاده، ۱۳۸۶).
دیدگاهی بنویسید