پرسشنامه تمایز یافتگی خود اسکورن و فرید لندر ۱۹۸۸
ویژگی های روانسنجی
پرسشنامه خودمتمایزی (DSI): این پرسشنامه برای سنجش میزان تماییز یافتگی زوج ها بکار می رود. نسخه اولیه این پرسشنامه ۴۵ گویه ای ابتدا تسط اسکورن و فرید لندر (۱۹۸۸) ساخته شد و سپس توسط اسکورن و اشمیت (۲۰۱۷) مورد تجدید نظر قرار گرفت. گویه های این پرسشنامه در طیف ۶ گزینه ای لیکرت (از ۱ برای به هیچ وجه درباره من درست نیست تا ۶ برای کاملا درباره من درست است) مرتب شده اند و خرده مقیاس های واکنش هیجانی، موقعیت من، جدایی هیجانی و آمیختگی با دیگران را می سنجد. نمره پاسخ دهنده ها بین ۳۹ تا ۲۳۴ بدست می آید. اسکورن و فریدلندر، همبستگی درونی پرسشنامه را با آلفای کرونباخ برای پرسشنامه و خرده مقیاس های آن به ترتیب کل پرسشنامه ۸۸/۰ واکنش هیجانی ۸۳/۰ جدایی هیجانی ۸۰/۰ گزارش نمودند. (کرامتی و همکاران، ۱۳۹۱). پایایی پرسشنامه و خرده آزمون های آن در نمونه ایرانی در پژوهش نجف لویی به ترتیب برای کل پرسشنامه ۷۲/۰ واکنش هیجانی ۸۱/۰ جدایی هیجانی ۷۶/۰ آمیختگی با دیگران ۷۹/۰ و موقعیت من ۶۴/۰ گزارش کرده اند (نجف لویی، ۱۳۸۵؛ به نقل از بیرامی و همکاران، ۱۳۹۱).
دیدگاهی بنویسید