پرسشنامه سازگاری اجتماعی (پي كل و ويسمن ۱۹۹۹)
پرسشنامه سازگاری اجتماعی (پي كل و ويسمن ۱۹۹۹)
روایی و پایایی دارد
نحوه نمره دهی وکلید سوالات دارد.
مقياس سازگاري اجتماعي به عنوان يك مقياس برآيند براي ارزيابي درمان دارويي و روان درماني بيماران افسرده طراحي شده است. در حال حاضر از اين مقياس براي سنجش سازگاري بيماران و افراد سالم به طور گسترده اي استفاده مي شود. مبناي نظري و محتواي عبارات به كاررفته در آزمون از مصاحبه ساخت دار و نمره گذاري شده گرلند براي ارزيابي ناسازگاري و مطالعات تجربي اوليه به وسيله پي كل و ويسمن در سال ۱۹۹۹ گرفته شده است.اين مقياس روابط بين فردي را در نقش هاي مختلف شامل احساسات ،رضايت، اختلاف و عملكرد ارزيابي مي كند. ساختار آزمون دو بعد مجزا را نشان مي دهد شش حوزه نقشي( مانند: كاري، خانوادگي) و پنج بعد از سازگاري كه براي هر كدام از حوزه نقش ها( متناسب با نقش) انتخاب شدند. مقياس سازگاري اجتماعي در ابتدا به عنوان برنامه مصاحبه تهيه و سپس به يك آزمون خودسنجي تبديل شد، نسخه خود سنجي از لحاظ ارزان بودن براي مجري سودمند است و هم چنين سوءگيري مصاحبه كننده در آن اثر ندارد. نسخه خودسنجي به وسيله پاسخ دهنده تكميل مي شود اما خويشاوندان وي نيز مي توانند آن را تكميل كنند.
هم مصاحبه و هم نسخه هاي خود سنجي شامل ۴۲ سوال هستند كه چگونگي ايفاي نقش در ۶ حوزه: كاري ( به عنوان كارمند،خانم خانه دار يا دانشجو سوالات ۱۸-۱) ، فعاليت هاي اجتماعي اوقات فراغت (سؤالات ۲۹-۱۹)، روابط با خانواده گسترده ( سؤالات ۳۷-۳۰)، نقش های همسری ( ۴۶-۳۸)، و والدی (۵۰-۴۷)، عضو خانواده (۵۴-۵۱) را مورد ارزيابي قرار مي دهد. در اين پرسشنامه براي روابط كاري دانشجويان خانم هاي خانه دار و افراد استخدام شده سوالات جداگانه اي وجود دارد بنابراين مقياس شامل ۵۴ سوال نهايي است كه پاسخ دهندگان بنابر شرايط خود به ۴۲ سوال آن پاسخ مي دهند.
…
…
دیدگاهی بنویسید