بررسی اثربخشی آموزش مهارت¬های زندگی بر خودپنداره و خطرجویی دانش-آموزان

عنوان پروپوزال: بررسی اثربخشی آموزش مهارت­های زندگی بر خودپنداره و خطرجویی دانش­آموزان

قسمت هایی از پروپوزال:

بیان مسأله:

بسیاری از افراد در رویارویی با مسائل زندگی، فاقد توانایی­های لازم و اساسی هستند و همین امر آنان را در مواجهه با مسائل و مشکلات زندگی روزمره پریشان و آسیب­پذیر می­کند. پژوهش­های متعدد نشان دادند که بسیاری از مشکلات بهداشتی و اختلالات روانی-عاطفی، ریشه­های روانی-اجتماعی دارند (حدود ۸۰ درصد)، لذا چنانچه افراد مهارت­های مقابله­ای و توانایی­های روانی-اجتماعی خود را افزایش دهند، در بهبود کیفیت زندگی آنان بسیار مؤثر واقع خواهد شد (امیرحسینی، ۱۳۸۳)

بیشترین تلاش برای آموزش مهارت­های زندگی در دوره­های میانی تحصیل متمرکز است، زمانی که تغییرات مهمی شامل بلوغ، ساختارهای جدید نظام آموزشی و افزایش اهمیت گروه همسال، در نوجوانان اتفاق می­افتد. این آموزش معمولاً برای کاهش رفتارهای مخاطره جویانه و تأثیر بر پیامدهای این رفتارهاست (کریستین[۱]، هلفریچ[۲] و فوگ[۳]، ۲۰۱۸).

…….

مرور منابع:

پژوهشی توسط صبحی و رجبی (۲۰۱۹)، با هدف پی‌بردن به تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر سلامت روانی و عزت‌نفس دانشجویان انجام شد که روش این پژوهش، روش تحقیق تجربی و نوع طراحی آن، طراحی پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه می‌باشد و جامعه آماری آن، دانشجویان پسر ورودی سال ۲۰۱۸ دانشگاه محقق اردبیلی بوده­اند. افراد نمونه مورد نیاز (چهل دانشجوی پسر، ۲۰ نفر در گروهگواه و ۲۰ نفر در گروه آزمایشی) به صورت تصادفی انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه ذکر شده توزیع شدند. سپس در طی چهار هفته و ۸ جلسه ، مهارت‌های زندگی به گروه آزمایشی آموزش داده شد. در پایان این مدت، سه نفر از افراد گروه آزمایشی حذف شده بودند؛ و نهایتاً داده‌های بدست‌آمده از۳۷ نفر باقی‌مانده توسط روش‌های آماری- توصیفی (درصدی و تکراری) و همچنین روش‌های آماری-استنباطی تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت‌های زندگی بر کاهش نشانه‌های اختلالات روانی، مخصوصاً اضطراب و افسردگی در دانشجویان مستعد اختلال روانی تأثیر می‌گذارد. این مطالعه نشان داد آموزش مهارت‌های زندگی روشی خوب و مؤثر، در کاهش نشانه‌های اختلالات روانی در دانشجویان مستعد به اختلالات روانی می‌باشد.

………..

فرضيه‏هاي تحقیق:

1. آموزش مهارت­های زندگی باعث تغییر مثبت خودپنداره و کاهش خطرجویی دانش­آموزان پسر می­شود.

۱-۱٫ آموزش مهارت­های زندگی باعث تغییر مثبت خودپنداره دانش­آموزان پسر می­شود.

۲-۱٫آموزش مهارت­های زندگی باعث کاهش خطرجویی دانش­آموزان پسر می­شود.

2. آموزش مهارت­های زندگی باعث تغییر مثبت خودپنداره و کاهش خطرجویی دانش­آموزان پسر پس از پیگیری دوماهه می­شود.

۱۲٫ آموزش مهارت­های زندگی باعث تغییر مثبت خودپنداره دانش­آموزان پسر پس از پیگیری دوماهه می­شود.

۲۲٫آموزش مهارت­های زندگی باعث کاهش خطرجویی دانش­آموزان پسر پس از پیگیری دوماهه می­شود.

………….

[۱]-Christine

[۲] – Helfrich

[۳]– Fogg