سيستم هاي چند برنامگي Multiprogramming

سيستم هاي چند برنامگي Multiprogramming

(۱۱صفحه ورد)

در نسل سوم كامپيوترها (۸۰-۱۹۶۵) از مدارات مجتمع (Integrated Circuit=IC) براي ساخت كامپيوترها استفاده شد. به طور كلي برنامه را مي توان به دو دسته تقسيم كرد: يكي برنامه ها با تنگناي محاسباتي (CPU bound يا CPU Limited) مانند محاسبات علمي سنگين كه بيشتر زمان كامپيوتر صرف محاسبات CPU مي شود و ديگري برنامه ها با تنگناي (I/O Limited) I/O مانند برنامه هاي تجاري كه بيشتر زمان كامپيوتر صرف ورود داده ها و خروج اطلاعات مي شود.

يك اشكال مهم سيستم هاي دسته اي اين است كه وقتي كار جاري براي تكميل عمليات I/O مثلاًٌ بر روي نوار گردان منتظر مي شود، در اين حال CPU بيكار مي ماند مجبور است صبر كند تا عمليات I/O به اتمام برسد. در برنامه هاي CPU Limited اين اتلاف وقت اندك است ولي در برنامه هاي I/OLimited ممكن است حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد وقت CPU به هدر برود.

براي رفع اين مشكل از تكنيك multiprogramming استفاده مي شود. بدين ترتيب كه حافظه به چند قسمت تقسيم شده و در هر قسمت يك برنامه مجزا قرار داده مي شود. وقتي كه يك كار براي تكميل عمليات I/O منتظر مي ماند، پردازنده به كار ديگري داده مي شود. اگر تعداد كارهاي موجود در حافظه كافي باشد مي توان CPU را تقريباً صد درصد مشغول نگه داشت. البته نگهداري همزمان چند برنامه در حافظه نياز به مديريت خاص حافظه دارد تا برنامه ها بر همديگر اثر سوء نداشته باشند. لذا مديريت حافظه بحث مهمي در سيستم عالم مي باشد.

……………………………..

……………………………..