بررسی رابطه شیوه های فرزندپروری والدین با هوش عملی و تواناییهای حسی حرکتی کودکان ۳-۶ سال نی ریز
عنوان پروپوزال: بررسی رابطه شیوه های فرزندپروری والدین با هوش عملی و تواناییهای حسی حرکتی کودکان ۳-۶ سال نی ریز
قسمت هایی از پروپوزال:
بیان مسأله:
خانواده به عنوان محوری ترین عامل در شکل گیری رفتارها و ویژگی های شخصیتی فرزندان شناخته شده است. زندگی خانواده نقش اساسی در حفظ سلامت روانی، اجتماعی و جسمانی کودکان و والدین دارد. خانواده اولین و مهم‌ترین بافت اجتماعی را برای رشد انسان فراهم می سازد. در جریان رشد طبیعی هر کودک یک رشته تغییرات شناختی، عاطفی و اجتماعی را شاهد هستیم. تقریبا همه کودکان در طول رشد و در جریان سازگاری با این تغییرات دچار مشکلاتی می‌شوند که تعارضی را به دنبال دارندو می‌توانند به مشکلات رفتاری-عاطفی و یادگیری بینجامد. اکثر مشکلات رفتاری کودکان منعکس کننده شرایط پیچیده بین فردی اعضای خانواده به‌ویژه والدین می‌باشد. به عبارت دیگر وجود مشکلات رفتاری کودک به منزله روابط معیوب اعضای خانواده با یکدیگر است و با روش‌های تربیتی نادرست والدین و تعاملات معیوب آن‌ها با فرزندان ارتباط دارد (کارگر، شولی و پاک نژاد ،۱۳۸۲ ).
……
مرور منابع:
چاری[۱] و همکاران (۱۳۸۹) نقش شیوه های فرزندپروری والدین را در اختلالات رفتاری دانش آموزان مورد مطالعه قرار دادند. گروه نمونه پژوهش حاضر ۱۹۷ دانش آموز (۱۱۵ پسر و ۸۲ دختر) بودند که به صورت نمونه گیری خوشه ای مرحله ای از دبیرستان های نواحی ۴ گانه شهر شیراز انتخاب شدند. در این پژوهش، از پرسشنامه شیوه های فرزندپروری شیفر و نسخه ۲۰ گویه ای مقیاس کمرویی چیک و باس به عنوان ابزارهای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که با توجه به ادراک دانش آموزان از شیوه فرزندپروری والدین، تفاوت های معناداری در زمینه کمرویی بین آنان وجود دارد. همچنین ابعاد کنترل و محبت، و سردی در فضای خانواده، پیش بینی کننده کمرویی هستند.
………..
فرضيههاي تحقیق:
۱- بین شیوه های فرزندپروری والدین و هوش عملی کودکان ارتباط وجود دارد.
۲- بین شیوه های فرزندپروری والدین و توانایی های حرکتی کودکان ارتباط وجود دارد.
۳- فرزندان خانواده های قاطع و اطمینان بخش (مقتدر) هوش عملی بالاتری دارند.
۴- فرزندان خانواده های قاطع و اطمینان بخش (مقتدر) توانایی حرکتی بالاتری دارند.
۵- فرزندان خانواده های مسامحه گر دارای هوش عملی پایین تری می باشند.
۶- فرزندان خانواده های مسامحه گر دارای توانایی حرکتی پایین تری می باشند.
………….
[۱]– chary et al
