ديه
ديه
(۲۰ صفحه ورد)
پرواضح است، يك كالا هميشه و در همه مكانها، الزاما داراى ارزش يكسانى نمىباشد. «ماليت» يك كالا به ضرورت و كارآيى آن در زندگى افراد بستگى دارد و آن در شرايط طبيعى به وسيله مكانيسم عرضه و تقاضاى بازار تعيين مىشود. شتر و ديگر اجناس ديه نيز تافته جدا بافته نيستند و هميشه تابع اين قانون بوده و خواهند بود. براى نمونه اگر درباره شرايط زندگى پيش از بعثت و پس از آن (اوايل بعثت) تامل داشته باشيم، آشكار مىشود كه بىگمان، بدون شتر زندگى در آن منطقه فلج مىشد و بقاى افراد جامعه به خطر مىافتاد. پيشتر نيز متعرض شديم كه در آن عصر هيچ چيز به اندازه شتر در نزد اعراب از ارزش و ماليتبرخوردار نبود، حتى از قول بعضى از لغويين نقل است كه اعراب در خيلى از موارد، مال را به طور مطلق در شتر استعمال مىكردند. علت آن نيز معلوم است. شير و پشم و گوشتشتر قابل استفاده بود، به راحتى قابل معامله بود، با اجاره دادن آن درآمد خوبى حاصل مىشد، «كوچ» كه كار دائمى اعراب بود، بدون شتر تقريبا غيرممكن بود و براى سفر در ميان اقيانوس بزرگ شن و طوفان و آفتاب سوزان بهترين كشتى بود و فوايد زيادى كه با عنايتبه شرايط زيست محيطى آنجا، آشكار مىشود. به همين دليل است كه «ادبيات عرب گوياى حقشناسى او از اين انيس و ياور پربركت و وفادار اوست. آنها كاملا از ارزش حياتى اين حيوان آگاه بودند. عرب تنها به انسان و شتر نفر مىگويد. او را در صف حيوانات قرار نمىدهد، بلكه هم شان و هم قطار (به معنى لغوى كلمه) خود اوست، زبان عرب مملو از كلمات بسيارى است كه شترش را مىنامد، همه ادوار حياتى او، حالات او، نژاد و خصوصيتهاى او و هرچه با او نسبتى و پيوندى دارد با كلمه يا كلماتى خاص بيان مىشود و در برابر به كشتى يك اسم بيشتر نداده است و همه اجزا و متعلقات آن را بىنام گذاشته است. كتاب «المخصص» كه به سبك لغتنامههاى قديم كلمات را بر حسب موضوع مرتب كرده است، در موضوع شتر كلماتى كه جمع كرده است، صد و هشتاد و شش صفحه كتاب را اشغال كرده است در صورتى كه كلمات مربوط به دريانوردى تنها در هفت صفحه گنجانده شده است. …. [به هر صورت] «زنگ قافله» آهنگ حيات و ثروت و اميد عرب بود و كاروان همه زندگى او.» بى جهت نيست كه خداوند متعال در قرآن كريم اعراب را به تفكر و تدبر در خلقت و منفعتشتر دعوت مىكند. «افلا ينظرون الى الابل كيف خلقت» به راستى آنها با شنيدن اين آيه به اين فكر فرو مىرفتند كه اگر خداوند شتر را با اين ويژگيهاى عجيب نمىآفريد، زندگى آنها چگونه ممكن بود؟…. بگذريم. حالا سؤال اين است كه آيا اين نقش و ارزش حياتى شتر، جاودانه است و گذشت زمان و تغيير مكان تاثيرى در آن ندارد؟
………………………..
………………………
دیدگاهی بنویسید