اثر بخشی روان درمانی گروهی به روش شناختی-رفتاری بر افسردگی و کیفیت زندگی بیماران زن دیابتی نوع ۲، با علائم افسردگی
عنوان پروپوزال: اثر بخشی روان درمانی گروهی به روش شناختی-رفتاری بر افسردگی و کیفیت زندگی بیماران زن دیابتی نوع ۲، با علائم افسردگی
قسمت هایی از پروپوزال:
بیان مسأله:
دیابت یک اختلال در سوخت و ساز بدن است. در حالت طبیعی، غذا در معده تبدیل به گلوکز یا قند خون می شود. قند از معده وارد جریان خون می شود. لوزالمعده هورمون انسولین ترشح می کند و این هورمون باعث می شود قند از جریان خون وارد سلولهای بدن شود. در نتیجه مقدار خون در حد نرمال و متعادل باقی می ماند. اما در بیماری دیابت، یا انسولین به میزان کافی در بدن وجود ندارد و یا انسولین موجود قادر نیست تا وظایف خود را بدرستی انجام دهد، در نتیجه به علت وجود مقاومت در برابر آن، قند خون نمی تواند به طور موثری وارد سلول های بدن شود و مقدار آن بالا می رود. انسولین هورمونی است که توسط سلول های بتا واقع در پانکراس ترشح می شود و وظیفهی اصلی آن کاهش قند خون است. پانکراس نیز یکی از غدد دستگاه گوارش است، که در پشت معده قرار دارد (هگلسون[۱]، اسنایدر[۲]، اسکوبار[۳]، سمینریو[۴] و بکر[۵]، ۲۰۱۸). دیابت نوع ۲ در مراحل اولیه با تغییر شیوه زندگی اعم از تغذیه سالم، فعالیت بدنی و نیز کنترل استرس قابل درمان خواهد بود. در مراحل پیشرفته تر بیماری اغلب با مصرف داروهای خوراکی قابل کنترل است (هگلسون و همکاران، ۲۰۱۸).
……
مرور منابع:
سردار، سهرابی، شمسیان و امین زاده (۱۳۸۸)، در پژوهشی تحت عنوان: تاثير تمرين هاي ورزشي هوازي بر سلامت روان، ابعاد نشانههاي بدني، اضطراب و بيخوابي، کارکرد اجتماعي و افسردگي در بيماران ديابتي نوع ۲، اذعان می دارند که، بیماری دیابت می تواند بر عملکرد فیزیکی، وضعیت روحی روانی، ارتباطات فردی، خانوادگی و اجتماعی به طور کلی سلامت عمومی و احساس خوب بودن بیماران تاثیر منفی داشته باشد. به عنوان مثال محدودیت های شدید غذایی و داروهای خوراکی و تزریقی موثر در درمان دیابت تاثیر نامطلوبی بر سلامت روانی بیماران دیابتی دارند. این مطالعه با هدف بررسی اثر تمرین های ورزشی هوازی بر سلامت روان، ابعاد نشانه های بدنی، اضطراب و بی خوابی، کارکرد اجتماعی و افسردگی بیماران دیابتی نوع ۲ انجام شد. ۵۳ بیمار دیابتی نوع ۲ با دامنه سنی ۱۵ تا ۴۵ سال و میانگین مدت بیماری ۵ سال، به صورت هدف دار انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مورد (۲۷ نفر) و شاهد (۲۶نفر) تقسیم شدند. گروه مورد در یک برنامه هوازی شرکت کردند. برنامه تمرین شامل ۴۵ دقیقه فعالیت هوازی، با شدت ۷۰-۶۰ درصد ضربان قلب ذخیره روی دوچرخه کارسنج، سه بار در هفته و به مدت ۸ هفته بود. قبل و بعد از تمرین های ورزشی هوازی، آزمودنی های هر دو گروه پرسشنامه سلامت عمومی را تکمیل کردند. نتایج این تحقیق نشان داد که، تمرین ورزشی هوازی به مدت ۸ هفته تاثیر معنی داری بر سلامت روان، خرده مقیاس های نشانه های بدنی، اضطراب و بی خوابی داشت. ولی بر خرده مقیاس های اختلال در کارکرد اجتماعی تاثیر معنی داری نداشت.
………..
فرضيههاي تحقیق:
۱- روان درمانی گروهی به روش شناختی-رفتاری باعث کاهش افسردگی و بهبود کیفیت زندگی زنان دیابتی نوع ۲ می شود .
۱-۱روان درمانی گروهی به روش شناختی-رفتاری باعث کاهش افسردگی زنان دیابتی نوع ۲ میشود.
۲-۱روان درمانی گروهی به روش شناختی-رفتاری باعث بهبود کیفیت زندگی زنان دیابتی نوع ۲ میشود.
۲- روان درمانی گروهی به روش شناختی-رفتاری باعث بهبود حیطه های کیفیت زندگی زنان دیابتی نوع ۲ میشود.
۱-۲ روان درمانی گروهی به روش شناختی-رفتاری باعث بهبود بهداشت و سلامت جسمی زنان دیابتی نوع ۲ میشود
۲-۲ روان درمانی گروهی به روش شناختی-رفتاری باعث بهبود وضعیت روانشناختی زنان دیابتی نوع ۲ میشود.
۳-۲ روان درمانی گروهی به روش شناختی-رفتاری باعث بهبود روابط اجتماعی زنان دیابتی نوع ۲ میشود.
۴-۲ روان درمانی گروهی به روش شناختی-رفتاری باعث بهبود محیط اجتماعی زنان دیابتی نوع ۲ میشود.
………….
[۱] Hegelson
[۲] Snyder
[۳] Escobar
[۴] Siminerio
[۵] Becker
دیدگاهی بنویسید